Engelse sfeer in Genève voor de halve finale

Wie door het centrum van Genève liep vlak voor de halve finale van het EK vrouwenvoetbal tussen Engeland en Italië, waande zich bijna in Londen. De stad werd overspoeld door Engelse accenten en witte shirts met het iconische leeuwenlogo. In de aanloop naar de wedstrijd was het Engelse legioen overal zichtbaar, met meer promotiemateriaal voor het toernooi dan zelfs het aantal fans deed vermoeden.

De Italiaanse aanwezigheid leek daarentegen minimaal. Italiaanse shirts waren nauwelijks te bekennen; er waren zelfs meer Duitse en Spaanse tenues te zien, ondanks dat hun halve finale elders in het land werd gespeeld. Op de wedstrijddag zelf kleurde het stadion bijna volledig wit. Slechts een enkele blauwe stip herinnerde aan Italiaanse steun.

Italiaanse passie zorgt voor verrassende sfeer

Toch veranderde het beeld snel vlak voor de aftrap. Precies een uur voor het begin van de wedstrijd verzamelde zich een enthousiaste groep Italiaanse supporters achter één van de doelen. Nog voordat de speelsters het veld betraden, maakten de Italianen hun aanwezigheid luidkeels duidelijk. Hun gezang overtrof qua volume elke poging van de Engelse fans die avond. Opvallend was ook het applaus voor Jess Carter bij de opstelling, ondanks dat zij niet startte – een blijk van steun nadat zij zich eerder had uitgesproken over het racisme waar zij tijdens het toernooi mee te maken kreeg.

Het werd duidelijk dat de Italiaanse fans, ondanks hun kleine aantal, niet onopgemerkt zouden blijven. Toen de speelsters van Italië het veld opkwamen voor de warming-up, namen ze nadrukkelijk de tijd om hun supporters te bedanken. Voor de Engelse speelsters was dat gezien de grote massa simpelweg niet mogelijk.

Twee teams, twee verschillende werelden

Het verschil in supportersaantallen weerspiegelt de uiteenlopende situatie van beide teams. Sinds de Europese titel in 2021 (gespeeld in 2022) is de populariteit van het Engelse vrouwenelftal explosief gestegen, versterkt door de finaleplaats op het WK 2023. De Women’s Super League in Engeland behoort tot de beste en rijkste vrouwencompetities ter wereld. Veel Engelse speelsters zijn uitgegroeid tot ware sterren, met internationale bekendheid die verder reikt dan alleen het voetbalveld.

Italië kan daar nog niet aan tippen. De laatste halve finaleplaats voor de Italiaanse vrouwen dateerde uit 1997. Na een sterke prestatie op het WK 2019 volgden teleurstellingen op het EK 2021 en WK 2023. Pas sinds 2022 is de Serie A Femminile volledig professioneel. Voorlopig moeten de Italiaanse fans hun steun vooral tonen door hun enthousiasme; hopelijk betekent dit EK het begin van meer erkenning en ontwikkeling van het vrouwenvoetbal in Italië.

Spanje schrijft geschiedenis en treft Engeland in de finale

Ook in de andere halve finale was het spannend tot het eind. Spanje wist Duitsland in de verlenging te verslaan: Aitana Bonmatí scoorde het enige doelpunt in de 113e minuut en bezorgde Spanje daarmee voor het eerst een plek in de EK-finale.

Gedurende de wedstrijd domineerden de Spaanse vrouwen het spel, maar tot diep in de verlenging bleef het doelpunt uit. Volgens Bonmatí was haar doelpoging bewust gericht op de korte hoek, iets wat zij met het technische team en de analisten vooraf had besproken: “We hadden gezien dat Berger soms ruimte liet bij de korte hoek, dus ik aarzelde niet.”

Na haar doelpunt rende ze juichend naar de bank om het moment te delen met haar teamgenoten: “We werken hier samen naartoe. Dit wilde ik met de hele groep vieren.”

Herhaling van de WK-finale

Komende zondag treft Engeland Spanje in de finale, een herhaling van de WK-finale van 2023 die toen met 1-0 door Spanje werd gewonnen. De verwachtingen zijn hooggespannen; beide teams zijn klaar om geschiedenis te schrijven in het Europese vrouwenvoetbal.